• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عنوان ثانوی (اصول)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وصف ثابت برای شیء به لحاظ عوارض خارجی را عنوان ثانوی گویند.



عنوان ثانوی، مقابل عنوان اولی بوده و به عنوان و وصفی می‌گویند که برای موضوعات و اشیا با ملاحظه آن چه خارج از ذات آنها به شمار می‌آید، ثابت می‌شود، مانند عناوینی چون عسر و حرج، ضرر و امثال آنها.
هنگامی که شارع مقدس می‌خواهد حکمی را بر موضوعی (افعال و ذات) بار نماید، گاهی با نظر به عوارض خارج از ذات و طبیعت، حکم صادر می‌کند، برای مثال حالت «شک مکلف در حکم واقعی موضوع» را لحاظ می‌کند و برای آن موضوع، حکم صادر می‌کند؛ بنابراین، عنوان ثانوی وصفی است که موضوع به لحاظ عوارض خارج از ذات و طبیعت خود همانند اضطرار مکلف به آن متصف می‌شود؛ برای مثال، حکم حرمت خوردن میته که بر روی عنوان اولی میته رفته است، به لحاظ حالت اضطرار (عنوان ثانوی)، تبدیل به جواز می‌گردد.
[۲] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص۹۳.
[۳] شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۱، ص۵۴۱.
[۵] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۸۳.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۲۴.    
۲. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص۹۳.
۳. شیرازی، محمد، الوصول الی کفایة الاصول، ج۱، ص۵۴۱.
۴. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۳، ص(۵۰۷-۵۰۶).    
۵. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۸۳.
۶. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۲، ص۲۴۴.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عنوان ثانوی».



جعبه ابزار