• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمل صالح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عمل صالح.


عَمَل صالِح (به فتح عین، میم و کسر لام) از واژگان قرآن کریم به معنای کار شایسته، آن‌چه یا کسی که شایسته و خوب است و در آن فساد نیست.



عَمَل صالِح به معنای کار شایسته، آن‌چه یا کسی که شایسته و خوب است و در آن فساد نیست.


به مواردی از عَمَل صالِح که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - صالِحاً (آیه ۶۲ سوره بقره)

(مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ‌ صالِحاً.)
(هر كدام كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و كارى شايسته انجام دهند.)


۲.۲ - الصَّالِحُ ( آیه ۱۰ سوره فاطر)

(اِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ‌ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ.)
(سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‌كند و عمل صالح را بالا مى‌برد.)
«صالح» که وصف عمل است. عمل صالح و کار شایسته آن است که مطابق عدل و انصاف باشد که قهرا مفید و مورد رضای خدا است.


۲.۳ - صالِحُ (آیه ۴ سوره تحریم)

(فَاِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِیلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِینَ.)
(زيرا خداوند ياور اوست و هم‌چنين جبرئیل و مؤمنان صالح.)


۲.۴ - صالِحاً (آیه ۸۲ سوره کهف)

(وَ کانَ اَبُوهُما صالِحاً.)
(و پدرشان مرد صالحى بود.)
صالح در این آیات وصف شخص است.


۲.۵ - صالِحاً (آیه ۱۸۹-۱۹۰ سوره اعراف)

(دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً • فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً.)
(هر دو از خدايى كه پروردگارشان است خواستند: «اگر فرزند صالحى به ما دهى».)
مراد از آن در آیه فوق ظاهرا تام الخلقه و بی عیب است.


۲.۶ - الصَّالِحِینَ‌ (آیه ۳۲ سوره نور)

(وَ اَنْکِحُوا الْاَیامی‌ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ‌ مِنْ عِبادِکُمْ وَ اِمائِکُمْ)
(مردان و زنان بى‌همسر خود را همسر دهيد، هم‌چنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را.)
در آیه فوق به معنی لیاقت و اهلیت است.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۱۴۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۴۸۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۲، ص۳۸۸.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۶۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ص۲۹۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ص۱۹۳.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ص۱۹۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ص۲۶۰.    
۱۰. فاطر/سوره۳۵، آیه۱۰.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۵.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۸.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۳.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۱۱.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۲۸.    
۱۶. تحریم/سوره۶۶، آیه۴.    
۱۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۰.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۵۵.    
۱۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۳۱.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۳۸.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۷۴.    
۲۲. کهف/سوره۱۸، آیه۸۲.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۰۲.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۴۸۳.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۳۴۹.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۵، ص۱۱۵.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۷۵۴.    
۲۸. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۹ و ۱۹۰.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۸۸.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۷۴.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۳۴.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۷۸۱.    
۳۳. نور/سوره۲۴، آیه۳۲.    
۳۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۵۴.    
۳۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۱۵۷.    
۳۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۳۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۷، ص۱۳۱.    
۳۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عمل صالح»، ج۴، ص۱۴۲.    






جعبه ابزار