عمرو بن عبید بصری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعثمان عمرو بن عبید بصری (
۸۰-
۱۴۴ق)، متکلم، مفسر، محدث
اهلسنت و صحابی
امام صادق (علیهالسّلام) که از محضر ایشان و
امام باقر (علیهالسّلام) استفاده کرده است. برخی از رجالنویسان او را ضعیف، و برخی دیگر او را
متروک الحدیث یا دروغگو میدانند. وی به آرای
دهریه، معتقد بود.
ابوعثمان عمرو بن عبید بن باب بصری معتزلی قدری تیمی، در سال ۸۰ق
در
بلخ به دنیا آمد
و ساکن
بصره بود. او از موالی
بنی عدویه و صحابی حضرت امام صادق (علیهالسّلام) بود.
از امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام)،
ابی العالیه،
ابی قلابه،
حسن بصری و
واصل بن عطاء استفاده کرده است. عدهای چون
عبدالوارث،
یحیی بن سعید،
ابن عیینه و دیگران از او روایت کردهاند.
او فردی متکلم، مفسر، محدث و فردی زاهد بود.
برخی از رجال نویسان او را ضعیف،
و برخی دیگر او را متروک الحدیث یا دروغگو میدانند.
ایشان به خلیفه
عثمان (خلافت
۲۳-
۳۵ق) تمایل داشت و
ابوبکر خلیفه اول (خلافت
۱۱-
۱۳ق) را بر
علی (علیهالسّلام) (خلافت
۳۵-
۴۱ق) ترجیح میداد.
با
منصور خلیفه عباسی (خلافت ۱۳۶-۱۵۸ق) رابطه دوستی داشت و وی را
موعظه میکرد و پس از مرگش منصور برای او گریست و مرثیهای خواند. او به آرای دهریه، گروهی که به قدمت دهر معتقدند، معتقد بود
و با
هشام بن حکم درباره
امامت مناظره کرد.
به سال ۱۴۴ق
در ۶۴ سالگی
در
حران،
بین راه
مکه و بصره از دنیا رفت.
آثار او عبارتاند: الردّ علی القدریه، کتاب التفسیر، کتاب العدل و التوحید
دیوان شعر و خطب و رسائل.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۷۷-۵۷۸، برگرفته از مقاله «عمرو بصری».