• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمرو بن ابی مقدام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوثابت عمرو بن ابی مقدام ثابت عجلی۱۷۲ق)، از محدثان موثق و امامی مذهب و از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم‌السّلام) بود.



ابوثابت عمرو بن ثابت بن هرمز کوفی عجلی حدّاد حذّا، از موالی بنی عجل و از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیهم‌السّلام) بود و از آن بزرگواران و پدرش، عطا بن سائب، جابر جعفی، عبدالله بن عقیل بن ابی طالب، ابی الجارود، ابی حمزه و دیگران روایت کرده است. افرادی مانند عباد بن یعقوب، حسن بن محبوب، عبدالله بن حماد انصاری و دیگران از او روایت کرده‌اند. وی از محدثان مورد اعتماد و امامی مذهب بود.


امام صادق (علیه‌السلام) خطاب به وى كه براى نخستين بار به حضور امام شرفياب مى‌ شد، فرمود: تعلموا الصدق قبل الحديث. پس از فراگيرى حدیث، صدق و راستى ياد بگيريد!


از عمرو منقول است كه مى‌ گفته: «هر گاه به سيماى نورانى جعفر بن محمد (علیه‌السلام) نظر مى‌افكندم، مى ‌دانستم كه او از نسل پاک پيامبران است» و اين جمله را دانشمندان شیعه و سنی هر دو از او روايت كرده ‌اند. در واقع، عمرو نزد هر دو فريق داراى موقعيت بوده و از شخص امام ششم در شايستگى و بلندى شأن و اعتبار او مطالب فراوان نقل شده، از جمله منقول است كه: روزى امام صادق (علیه‌السلام) در آستانه کعبه نشسته بود. گفته شد كه امسال حاجى فراوان است. امام فرمود: اتقاقاً حاجى چقدر كم است ! در اين هنگام عمرو بن ابى مقدام سر رسيد امام فرمود: اين از حاجيان است.


او دارای کتاب الحدیث می‌باشد که عباد بن یعقوب آن را روایت کرده است. نجاشی پس از تعريف و توصيف كتاب مزبور سلسله سند خود را به آن كتاب آورده است.


سرانجام در سال ۱۷۲ق درگذشت. بعضی او را با عمرو بن میمون یکی دانسته‌اند.
[۱۵] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۲۴۵.



۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۹۰.    
۲. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۶، ص۲۳.    
۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۳۴۲.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۹۰.    
۵. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۶، ص۲۱۵.    
۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۳۴۲.    
۷. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۱۶.    
۸. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۱۶.    
۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۹۰.    
۱۰. شیخ کلینی، الکافی (ط اسلامیه)، ج۲، ص۱۰۴    
۱۱. شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۲۴۱.    
۱۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۲.    
۱۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۹۰.    
۱۴. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۲۵۰.    
۱۵. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۲۴۵.
۱۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۳، ص۳۴۵.    
۱۷. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۷.    
۱۸. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۷۷.    
۱۹. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۴، ص۸۰.    
۲۰. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۷۵.    
۲۱. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۲۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۸۴-۵۸۵، برگرفته از مقاله «عمرو عجلی».






جعبه ابزار