• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمر بن علی بن عمر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عمر بن علی بن عمر، از راویان امامی مذهب قرن سوم هجری قمری بود.



عمر بن علی بن عمر بن یزید، از زیست‌نامه وی اطلاعی در دست نیست، ولی عمر بن علی راوی حدیث بوده و در سند برخی روایات شیعه قرار دارد، به این سبب احتمال امامی بودنش مطرح شده است.
[۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۴۶.
اساتید روایی او ابراهیم بن محمد بن عمران همدانی، صحابی امام رضا و امام جواد و وکیل امام‌ هادی (علیهم‌السّلام) و زنده در سال ۲۴۸ق، عمویش محمد بن عمر بن یزید، حسن بن قارن و علی بن نعمان نخعی
[۱۰] ابن میثم، میثم بن علی، شرح ماة کلمه، ص۲۵۹.
(هر دو صحابی امام رضا (علیه‌السّلام)) بوده‌اند. شیخ مفید در سند روایتی، عمر را راوی علی بن میثم تمار به شمار آورده که از حیث زمانی نمی‌تواند درست باشد، اما همین خبر را قطب راوندی هم ذکر کرده و راوی را [علی بن ابی حمزه ثمالی]، صحابی امام صادق (علیه‌السّلام) آورده که نشان می‌دهد در کتاب مفید تصحیف روی داده است. محمد بن احمد بن یحیی اشعری، موسی بن حسن بن عامر اشعری و سهل بن زیاد آدمی (همگی از محدثان قرن سوم) از شاگردان عمر بن علی هستند.
عمر کتابی داشته که محمد بن علی بن محبوب آن را گزارش کرده و آقابزرگ تهرانی با عنوان کتاب الحدیث از آن یاد نموده است. تاریخ درگذشت او به دست نیامد، ولی با توجه به اساتید و شاگردانش می‌توان دریافت که عمر هم در قرن سوم می‌زیسته است.


۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۴۶.
۲. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۶۹.    
۳. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۶۹.    
۴. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۸۳.    
۵. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۷۳.    
۶. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۳۵۲.    
۷. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۶۰.    
۸. شیخ کلینی، الکافی، ج۶، ص۵۰۲.    
۹. شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص۳۴۹.    
۱۰. ابن میثم، میثم بن علی، شرح ماة کلمه، ص۲۵۹.
۱۱. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۸۰.    
۱۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۴.    
۱۳. شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۷۰.    
۱۴. راوندی، سعید بن هبةالله، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۷۰۶.    
۱۵. شیخ طوسی، الامالی، ص۴۳۹.    
۱۶. شیخ کلینی، الکافی، ج۵، ص۵۵۰.    
۱۷. شیخ کلینی، الکافی، ج۸، ص۳۹۱.    
۱۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۸۶.    
۱۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۴.    
۲۰. شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۲، ص۲۰۹.    
۲۱. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۱۵.    
۲۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۳۶.    
۲۳. علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۰، ص۳۹۳.    
۲۴. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۸۵.    
۲۵. حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۶۰.    
۲۶. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۶۳.    
۲۷. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۳۶۳.    
۲۸. کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۱۲۴.    
۲۹. نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۶، ص۱۰۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۶۷، برگرفته از مقاله «عمر بن علی».






جعبه ابزار