• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی‌اکبر بن مهدی تابش اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



علی‌اکبر بن مهدی تابش اصفهانی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است.



میرزا علی‌اکبر تابش فرزند حاج میرزا مهدی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. او از خاندان میرزا‌ هادی بیدآبادی است که نسب آنان به میرزا مهدی اشتهاردی نویسنده عصر نادری و بانی مدرسه میرزا مهدی در بیدآباد می‌پیوندد.
در حدود سال ۱۳۰۵ق در اصفهان متولّد شده و نزد فضلای اصفهان مقدمات علوم را آموخت. او در انجمن ادبی شیدا شرکت می‌کرد و در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا و در سرودن شعر قریحه‌ای توانا داشت. همچنین در ادبیات و ریاضی و سیاق ماهر بود. اشعارش در مجلّه دانشکده اصفهان به طبع می‌رسید. دیوان اشعار او حدود سه هزار بیت است. شعر زیر از اوست:

"در نقاب زمردین زان غنچه پوشد روی خویش ••• تا چو گل بر باد ندهد آب و رنگ و بوی خویش"
"می‌شود بازیچه دست حوادث همچو گل ••• غنچه گر بیرون گذارد پای از مشکوی خویش".


وی در روز ۱۵ شعبان ۱۳۷۰ق در طهران وفات یافت و در قبرستان شیخان قم مدفون گردید.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۲۲-۱۲۶.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۶-۵۵۷.
[۳] جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۰۵۷-۱۰۵۸.
[۴] عریضی‌، حسین‌، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۷.



۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۲۲-۱۲۶.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۶-۵۵۷.
۳. جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۰۵۷-۱۰۵۸.
۴. عریضی‌، حسین‌، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۷.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۰.    





جعبه ابزار