• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن مبارک لحیانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ابوالحسن علی بن مبارک لحیانی (م حدود ۲۱۰ق)، از علمای علم لغت قرن دوم و سوم هجری قمری بود.



ابوالحسن علی بن حازم (مبارک) لحیانی خُتَّلی بغدادی، چون از قبیله بنی لحیان بن هذیل بود و یا به دلیل ریش بلندی که داشت، لحیانی نامیده شد. برخی از معاصران هم او را از اهالی خُتَّل ماوراءالنهر شمرده‌اند.
[۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۴۲، ص۱۵۵.
ختلی از علمای علم لغت بود و با ابن سکیت مباحثاتی داشت و از محضر اساتیدی مانند کسائی، فراء، احمر، ابوزید نحوی، ابوعمرو شیبانی و اصمعی بهره گرفت و ابوعبید قاسم بن سلام از جمله کسانی است که از او علم آموخت. کتاب النوادر اثر مشهور اوست که این کتاب را بر کسائی قرائت کرد. کتاب الامثال اثر دیگر اوست.
[۵] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، ق۱، ص۲۲۱.
لحیانی در حدود ۲۱۰ق درگذشت.
[۱۱] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ص۳۵۷.
[۱۶] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱، ص۱۱.



۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۸۴۳.    
۲. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۴۲، ص۱۵۵.
۳. ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهة الالباء، ص۱۳۷.    
۴. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۴، ص۱۸۴۳.    
۵. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، ق۱، ص۲۲۱.
۶. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۶۸.    
۷. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۲۱، ص۲۶۵.    
۸. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۱۸۵.    
۹. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۷۰.    
۱۰. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۵، ص۱۲۵.    
۱۱. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ص۳۵۷.
۱۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۵۶.    
۱۳. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، المزهر، ج۲، ص۳۵۱.    
۱۴. زبیدی، محمد بن حسن، طبقات النحویین و اللغویین، ص۱۹۵.    
۱۵. قفطی، علی بن یوسف، انباه الرواة، ج۲، ص۲۵۵.    
۱۶. زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱، ص۱۱.
۱۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۳۴۵.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۵۳، برگرفته از مقاله «علی لحیانی».






جعبه ابزار