• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن احمد آل‌مهلب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


علی بن احمد مهلبی، از شخصیت‌های خاندان آل‌مهلب می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی‌ منسوب به مهلّب بن ابی‌صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.


علی بن احمد مهلبی، ابوالحسین یا ابوالحسن (۳۸۵ق/۹۹۵م) از نحویان و لغویان بزرگ روزگار خود بود. در مصر می‌زیست و معز و عزیز فاطمی او را گرامی می‌داشتند
[۱] جلال‌الدین سیوطی، بغیة الوعاه، ج۲، ص۱۴۷، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق.    
یاقوت
[۲] یاقوت حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۴۵.    
تاریخ درگذشت او را سال ۳۸۵ق/۹۹۵م دانسته و سیوطی به اشتباه سال ۳۳۵ق/۹۴۶م یاد کرده است. زیرا اگر تاریخ اخیر درست باشد، علی ‌بن احمد نمی‌توانسته در دربارهای معز و عزیز رفت و آمد داشته باشد.

۱. ↑ جلال‌الدین سیوطی، بغیة الوعاه، ج۲، ص۱۴۷، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۴ق.    
۲. ↑ یاقوت حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۶۴۵.    


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.    




جعبه ابزار