• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عفو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَفْو (به فتح عین و سکون فاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای گذشت و بخشودن گناه است.



عَفْو: گذشت و بخشودن گناه است.
راغب گفته: عفو به معنى قصد گرفتن چيزى است، گويند: «عَفاهُ‌ وَ اعْتَفاهُ‌» او را قصد كرد براى اخذ آنچه نزد اوست. «عَفَا النَّبْتُ وَ الشَّجَرُ»، علف و درخت قصد زياد شدن كردند.


علامه طباطبایی در المیزان ذيل آیه ۲۱۹ بقره پس از نقل قول راغب فرموده: «سپس عنايات كلامى باعث شده كه اين لفظ به معانى عديده بيايد از قبيل بخشودن گناه، محو اثر و توسط در انفاق ...». راغب عفو از ذنب را قصد ازاله گناه گفته است، به نظر او تقرير (عَفَا اللَّهُ عَنْكَ‌) اين است: «قَصَدَ اللَّهُ إِزَالَةَ الذَّنْبِ عَنْكَ».
به هر حال معنى معمولِ آن، همان گذشت و بخشودن و ناديده گرفتن است، مثل‌: (عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ وَ مَنْ عادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ‌)،
(وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ‌ عَنِ النَّاسِ‌).
و چون پيوسته در قرآن با «عن» متعدّی شده حتما بايد آنرا گذشت و چشم پوشى معنى كرد.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۴.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۹۹.    
۴. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ج۲، ص۱۹۶.    
۵. توبه/سوره۹، آیه۴۳.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۴.    
۷. مائده/سوره۵، آیه۹۵.    
۸. آل عمران/سوره۳، آیه۱۳۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عفو"، ج۵، ص۱۹.    






جعبه ابزار