عزالدین محمود بن علی کاشانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شیخ عزالدین
محمود بن علی کاشانی نظنزی از علما و عرفای نامور
قرن هشتم هجری است.
وی شاگرد نورالدین عبدالصمد
بن علی اصفهانی
نطنزی از
مشایخ معروف
سلسله سهروردیه بوده و در سال ۷۳۵ ق
وفات یافته است. وی در فروع
مذهب ،
شافعی و در مسلک،
صوفی و در
اصول عقاید ،
اشعری است. به واسطه مسلک
تصوف ، عقاید او از
تعصب بیرون آمده و یک نوع اعتدالی پیدا کرده است که هدف اصلی و مقصود اساسی
مسلمانان حقیقی است. در اصول عقاید مانند غالب اشعری‌ها خشک و جامد نیست بلکه به روش اهل تحقیق از حدود
تقلید تجاوز می‌کند مثلا درباره اسماءالله می‌گوید: اسماءالهی در آنچه شنیده‌ایم و به ما رسیده است منحصر نیست و حال آنکه اشاعره اسماءالله را توقیفی می‌دانند و از حدی که در
شرع وارد شده تجاوز نمی‌کنند و همچنین درباره
جبر و
اختیار حد معتدل مابین جبر اشعری و تفویض معتزلی را گرفته و مانند
شیعیان به امر بین الامرین معتقد و سخن
امام صادق علیه‌السّلام که «لا جبر و لا تفویض و لکن امر بین الامرین» متمسک شده است. عزالدین
محمود عارف مشترع زاهد است و به همین دلیل، گاهی کتاب او به
فقه و
ادعیه و اعمال عبادی شبیه تر است تا به کتاب تصوف، و به طور خلاصه می‌توان گفت که مکتب وی تلفیق حقیت،
طریقت و
شریعت است. عزالدین در علوم متداوله عصر خویش مخصوصا
ادبیات ،
فلسفه ،
عرفان ،
کلام و
حدیث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلکش کمال الدین
عبدالرزاق کاشانی تسلط و تبحر کامل داشت.
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
