• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عجف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عَجَف (به فتح عین و جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای لاغری است. این کلمه دو بار در قرآن کریم به کار رفته است‌.



عَجَف به معنای لاغری است. «عَجَفَتِ الشَّاةُ عَجْفاً: ذهب سِمَنُهَا و ضعف» مذکر آن اعْجَف و مؤنثش عَجْفَاء است و جمع اعْجُف عِجَاف (به کسر عین) می‌باشد.


(اِنِّی اَری‌ سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ یَاْکُلُهُنَّ سَبْعٌ‌ عِجافٌ‌) «من هفت گاو فربه می‌بینم که هفت گاو لاغر آنها را می‌خورند.»
در مجمع البیان می‌فرماید: افعل بر وزن فعال جمع نمی‌آید مگر در عجاف. این کلمه در آیه ۴۶ سوره یوسف هم آمده است.


این کلمه دو بار در قرآن کریم آمده است‌.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۴۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۲.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۴۳.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۱۸۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۵۲.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۴.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۲۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۳۶۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عَجَف»، ج۴، ص۲۹۴.    






جعبه ابزار