• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالوهاب اعرابی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابومسحل عبدالوهاب بن حریش اعرابی (حدود ۱۷۰-۲۳۰ق)، از علما و نحویان قرن سوم هجری قمری که رجال‌نویسان اهل‌سنت او را فردی فاضل، عالم به نحو و قرائات قرآن و لغت و از اساتید بزرگ ثعلب، یکی از نحویون مشهور دانسته‌اند.



ابومسحل عبدالوهاب بن حریش اعرابی همدانی، اهل نجد، منطقه‌ای در عربستان و از طایفه بنی ربیعه، از شاخه عامر بن صعصعه بود و حدود ۱۷۰ق به دنیا آمد و در بغداد ساکن شد. دروس لغت، نحو و قرآن را نزد کسائی آموخت و از علی بن مبارک حدود چهل هزار بیت شعر در ارتباط با نحو نقل کرد. محمد بن یحیی کسائی از او روایت کرده و رجال‌نویسان اهل‌سنت او را فردی فاضل، عالم به نحو و قرائات قرآن و لغت و از اساتید بزرگ ثعلب، یکی از نحویون مشهور دانسته‌اند. وی مدتی به خدمت حسن بن سهل وزیر مامون (خلافت ۱۹۸-۲۱۸ق) در آمد و مناظراتی با اصمعی داشت. زمان وفاتش را به اختلاف سال‌های ۲۲۸، ۲۳۰ و ۲۳۲ق ذکر کرده‌اند. آثار او عبارت‌اند از: النوادر الغریب و مناظراتی که با اصمعی داشت.
[۸] کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۴۵۴.



۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۲.    
۲. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۱۲۳.    
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۸۲.    
۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۱۸.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۱۸۲.    
۷. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۳۷.    
۸. کحاله، عمررضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۴۵۴.



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۰۱، برگرفته از مقاله «عبدالوهاب اعرابی».







جعبه ابزار