عبدالمطلب بن حسن اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالمطلب بن حسن اصفهانی، از علمای اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری در
اصفهان بوده است.
ملاّ عبدالمطلّب بن حسن بن محمّد اصفهانی، عالم فاضل از علمای اواخر قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است.
وی مؤلف کتاب‌های ذیل است:
۱. «ترجمه
مهج الدّعوات» که به نام
شاه سلطان حسین صفوی نوشته و در کتابخانه فاضل ارجمند آقا سیّد مصطفی حسینی موجود بوده است؛
۲. «هبه الوصال فی ادعیه رویه الهلال» که نسخه‌ای از آن به شماره ۳۵۳۹ در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران نگهداری می‌شود؛
۳. «هدیه الاجله فی ادعیه الاجلّه» که به نام شاه سلطان حسین نوشته و در کتابخانه مرکزی دانشگاه طهران موجود است؛
۴. «نهج البر فی ادعیه السّر» به فارسی که در سال ۱۱۶۵ق در
مشهد مقدس کتابت شده و در کتابخانه خورشید گردیزی در «مُلتان» پاکستان موجود است؛
نسخه‌ای دیگر از این کتاب به همراه دو اثر دیگر مؤلف: «هدیه الاجله» و «ذریعه المآرب» به شماره ۴۰ در کتابخانه مؤسسه امام صادق (علیه‌السّلام) در
قم وجود دارد؛
۵. «ذریعه المآرب» در فضیلت و آداب خواندن «دوازده امام» منسوب به
خواجه نصیرالدّین طوسی، که ملاّ عبدالمطلّب آن را تصحیح نموده است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۷۷.
