• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابن ابی الشیص

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابن ابی الشیص عبدالله بن محمد خزاعی (زنده در ۲۳۱ق)، از شاعران خاندان دِعبِل خزاعی و معاصر او و مامون عباسی در قرن سوم قمری بود.



ابن ابی الشیص عبدالله بن محمد بن عبدالله بن رزین خزاعی، از شاعران خاندان دِعبِل خزاعی (۱۴۸-۲۴۵ق)، عموزاده پدرش ابوالشیص و معاصر او و مامون عباسی (خلافت ۱۹۸-۲۱۸ق) بود
[۱] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲۰، ص۳۲۱.
و تا قرن سوم در بغداد زندگی می‌کرد
[۲] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲۴، ص۱۶۲.
و کسانی چون عمرو بن بحر جاحظ و علی بن مهدی کسروی اشعار او را روایت کرده‌اند. او خود را شاعرترین مردم، و پدرش را از خود شاعرتر می‌دانست. اشعارش حدود هفتاد برگ می‌باشد. ابن ابی الشِیص در رثای امام جواد (علیه‌السّلام) و ابوتمّام طائی (م۲۳۱ق) اشعاری سروده است. او دچار مرض سودا بود و در نهایت این مرض بر او غلبه کرد و دیوانه شد و خود را در یک روز سرد به رود دجله افکند و سرانجام درگذشت. سال مرگ او به دست نیامد، ولی در زمان مرگِ ابوتمّام زنده بوده است.


۱. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۲۰، ص۳۲۱.
۲. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲۴، ص۱۶۲.
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۶۴.    
۴. عباسی، عبدالله بن معتز، طبقات الشعراء، ص۳۶۴.    
۵. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱۹۷.    
۶. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۰، ص۶۴.    
۷. عباسی، عبدالله بن معتز، طبقات الشعراء، ص۳۶۵.    
۸. ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الشعر و الشعراء، ج۲، ص۸۳۷.    
۹. صولی، محمد بن یحیی، اخبار ابی تمّام، ص۲۷۸.    
۱۰. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۴، ص۱۹۶.    
۱۱. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱۶، ص۵۳۸.    



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۷۰، برگرفته از مقاله «عبدالله خزاعی».






جعبه ابزار