عبدالله بن ایوب تیمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالله بن ایوب تیمی (م
۲۰۹ق)، از شاعران
قرن دوم و سوم هجری قمری در دربار
عباسیان که در
مدح و ستایش
امین و
مامون اشعاری سرود و جوایزی دریافت کرد.
ابومحمد عبدالله بن ایوب تیمی کوفی، اهل
کوفه و در آغاز از موالی
بنی تیم و سپس
بنی سلیم و از شاعران دربار عباسیان بود که در
مدح و ستایش
امین (خلافت
۱۹۳ق-
۱۹۸ق) و مامون (خلافت ۱۹۸ق-
۲۱۸ق) اشعاری سرود و جوایزی دریافت کرد. گفته شده که مامون در اوایل حکومت خود نسبت به شعرا سخت میگرفت و خواستار نابودی شعر از ملک بنی عباس بود. روزی ابن ایوب در مدحش اشعاری سرود که او آن را پسندید و روی به
فضل بن سهل کرد و گفت: چه چیزی بهتر از این
مدح است؟
ابومحمد روزگاری نیز به
برامکه پیوست و در وصف آنها اشعاری سرود. بیشتر سرودههای وی در وصف شراب و
شرابخواری بود و خود نیز
شراب میخورد. افرادی چون طیّاب بن ابراهیم و دیگران اخبار و اشعاری را از وی حکایت کردهاند.
اشعار وی در صد ورقه میباشد
که برخی از آن بهعنوان دیوان یاد میکنند.
تیمی سرانجام در سال ۲۰۹ق درگذشت.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۴-۴۶۵، برگرفته از مقاله «عبدالله تیمی».