عبدالرحیم دماوندی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالرحیم
دماوندی اصفهانی، از عرفای
قرن دوازدهم هجری در
اصفهان بوده است.
ملاّ عبدالرّحیم بن محمّدیونس
دماوندی اصفهانی حائری، عالم فاضل و حکیم عارف، از دانشمندان و عرفای
قرن دوازدهم هجری در
اصفهان بوده است. او در اصفهان نزد جمعی از علماء از جمله ملاّ
محمّدصادق اردستانی و آقا خلیل اصفهانی تلمّذ نموده و در علوم زمان خویش چون
فقه،
حدیث،
کلام،
حکمت، ادبیات و
عرفان مهارت داشت. وی از
مشایخ عرفاء سلسله نوربخشیه بوده و عاقبت به
کربلا مهاجرت نموده و به تالیف و تحقیق و اقامه جماعت پرداخته و بعد از سال ۱۱۶۲ق در آن ارض اقدس
وفات یافته و مدفون شد.
این کتب از تالیفات اوست:
۱. «حاشیه بر صافی»؛
۲. «حدوث العالم» که در سال ۱۱۳۷ق تالیف شده است؛
۳. «شرح حدیث الحقیقه»؛
۴. «شرح حدیث راس الجالوت»؛
۵. «شرح حدیث صور عاریه عن المواد» یا «شرح حدیث العالم العلوی» که نسخهای از آن در
کتابخانه آیتاللّه گلپایگانی موجود است؛
۶. «القدر فی الافعال القضاء و القدر»، در فلسفه و احکام به عربی که در ماه ربیع الاوّل ۱۲۴۴ق کتابت شده و در کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد موجود است؛
۷. «الفیوضات الحسینیه»؛
۸. «مفتاح اسرار الحسینی» در
تصوف و عرفان به فارسی، که نسخهای از آن به خط حسین بن احمد گرجی و موّرخ به سال ۱۲۷۲ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران و نسخهای دیگر به خط
محمّدباقر حسین و موّرخ ۱۲۴۳ق در
کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است. این رساله در کتاب «منتخباتی از آثار حکمای الهی ایران» چاپ شده است.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۲۱۴.