• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالرحمان بن محمد بوشنجی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عبدالرحمان بن محمد داودی بوشنجی، فقیه و محدث خراسان در قرن پنجم بوده است.



عبدالرحمان در ربیع الاول ۳۷۴ در بوشنج به دنیا آمد و در همان‌جا به تحصیل پرداخت.
بوشنجی برای نقل و استماع حدیث، از ۳۹۹ تا ۴۰۵، به شهرهای مختلف سفر کرد و در سفری که به غزنه کرده بود، در شهر بُست با عرفای مشهوری چون ابوعلی دَقّاق و عبدالرحمان سُلَمی و امام فخر سنجری ملاقات کرد.
[۱] صریفینی، ابراهیم بن محمد، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۴۸۳، قم ۱۳۶۲ ش.

وی ادبیات را از ابوعلی فَنجکِردی (پنجکردی) و فقه را در مرو از ابوبکر قفّال و در نیشابور از ابوسهل صُعلوکی و در بغداد از ابوحامد اسفراینی و در بوشنج از ابوسعید یحیی بن منصور فقیه و دیگران آموخت و از احمد بن محمد بن صلب و عبدالواحد بن محمد بن مهدی و دیگران حدیث شنید.


ابوالقاسم زوزنی، ابن سوره و ابن الوقت از شاگردان او بوده‌اند و بخاری در صحیح خود از او روایت کرده است.
[۸] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۲، ص۴۴۸، چاپ عبدالله عمربارودی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.



نسبت «داودی»، چنانچه سمعانی تصریح کرده، معرّف پیروی او از مذهب فقهی ظاهری است.
بوشنجی به زهد و تقوا موصوف بود و در اواخر عمر به زادگاه خود بازگشت و به تدریس و تألیف و افتا مشغول شد و مجلس نقل حدیث تشکیل داد.
بزرگِ مشایخ خراسان بود.
او در شوال ۴۶۷ درگذشت.
او بهره وافری از نظم و نثر داشت.
نمونه ای از اشعارش را صَفَدی، ابن شاکر کُتُبی و سبکی نقل کرده اند.


۱. صریفینی، ابراهیم بن محمد، تاریخ نیسابور: المنتخب من السیاق، ج۱، ص۴۸۳، قم ۱۳۶۲ ش.
۲. سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیه الکبری، ج۵، ص۱۱۷، چاپ محمود طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴۱۹۷۶.    
۳. صفدی، خلیل بن ایبک، کتاب الوافی بالوفیات، ج۱۸، ص۱۵۱، چاپ أیمن فؤاد سیّد، ویسبادن ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۴. ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، ج۱۶، ص۲۵۶، چاپ محمد عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۲/۱۹۹۲.    
۵. کتبی، ابن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۲۹۵، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۷۳۱۹۷۴.    
۶. بردی، ابن تغری، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۵، ص۹۹، قاهره (تاریخ مقدمه ۱۳۸۳/ ۱۹۶۳).    
۷. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۹۵، چاپ عبدالله عمربارودی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۸. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۲، ص۴۴۸، چاپ عبدالله عمربارودی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
۹. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۹۶، چاپ عبدالله عمربارودی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۱۰. صفدی، خلیل بن ایبک، کتاب الوافی بالوفیات، ج۱۸، ص۱۵۱، چاپ أیمن فؤاد سیّد، ویسبادن ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۱۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۹۶، چاپ عبدالله عمربارودی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۱۲. سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیه الکبری، ج۵، ص۱۱۹، چاپ محمود طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴۱۹۷۶.    
۱۳. کتبی، ابن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۲۹۵۲۹۶، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۷۳۱۹۷۴.    
۱۴. صفدی، خلیل بن ایبک، کتاب الوافی بالوفیات، ج۱۸، ص۱۵۱، چاپ أیمن فؤاد سیّد، ویسبادن ۱۴۰۸/۱۹۸۸.    
۱۵. کتبی، ابن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۲۹۶، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۷۳۱۹۷۴.    
۱۶. سبکی، عبدالوهاب بن علی، طبقات الشافعیه الکبری، ج۵، ص۱۱۹۱۲۰، چاپ محمود طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ۱۹۶۴۱۹۷۶.    



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بوشنجی»، شماره۲۰۷۷.    






جعبه ابزار