• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ظهور مستمر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


معنای متبادر به ذهن، بعد از انتفای احتمال قرینه بر خلاف را ظهور مستمر می‌گویند.


ظهور مستمر، مقابل ظهور بدوی بوده و عبارت است از ظهوری که بعد از تمام شدن کلام و از بین رفتن زمینه برای اضافه شدن قرینه بر تخصیص و تقیید، به وجود می‌آید؛ به بیان دیگر، ظهور مستمر هنگامی به وجود می‌آید که انسان یقین کند قرینه‌ای متصل یا منفصل در کار نیست و زمان آوردن قرینه، گذشته باشد.
[۱] عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۲، ص۸۷.    
[۲] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۴.
[۳] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۱۶.
[۴] صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۲۰۰.    


۱. ↑ عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۲، ص۸۷.    
۲. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۴.
۳. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۱۶.
۴. ↑ صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۲۰۰.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظهور مستمر».


رده‌های این صفحه : اصول فقه | اقسام ظهور | حجیت ظواهر | ظهور الفاظ | مباحث الفاظ
جعبه ابزار