طَبَق (مفردات‌قرآن)

در همین مضمون است آیات: (وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ. ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِی قَرارٍ مَکِینٍ. ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ اَنْشَاْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَکَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقِینَ. ثُمَّ اِنَّکُمْ بَعْدَ ذلِکَ لَمَیِّتُونَ. ثُمَّ اِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ تُبْعَثُونَ)
(و ما انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم؛ سپس او را نطفه‌اى در قرارگاهِ مطمئن رَحِم قرار داديم؛ • سپس نطفه را بصورت علقه [خون بسته‌]، و علقه را بصورت مضغه [چيزى شبيه گوشت جويده شده‌]، و مضغه را به صورت استخوان‌هايى درآورديم؛ و بر استخوان‌ها گوشت پوشانديم؛ سپس آن را آفرينش تازه‌اى بخشيديم؛ پس بزرگ و پر بركت است خدايى كه بهترين آفرينندگان است! آن‌گاه شما بعد از آن مى‌میريد؛ • سپس در روز قیامت برانگيخته مى‌شويد.)
همین‌طور است آیه ۵ از سوره حجّ و سایر آیات.
«ترکبنّ» و «عن» در آیه نشان دهنده آن است که هر حال قبلی پایین‌تر از حال بعدی است.
راغب اصفهانی گوید: مطابقت آن است که چیزی را بالای چیزی بگذاری و به اندازه آن باشد، سپس گاهی در چیزی که فوق چیز دیگر یا موافق شی‌ء دیگر باشد به کار می‌رود. در آیه گذشته نیز آن مطابقت در نظر است.

طباق به معنی مطابقت است، ظاهرا مراد از آن بودن بعضی بالای بعضی است، مشابهت نیز گفته‌اند.
(طِباقاً) حال است از (سَماواتٍ‌.)

^[۲۱] رازی، ابوالفتوح، روض الجنان، ج۱۹، ص۳۱۹.    

بعضی آن‌را جمع طبق دانسته‌اند،

^[۲۲] ابن عاشور، محمدطاهر، التحریر والتنویر، ج۲۹، ص۱۶.    

مثل جمل و جمال (شتر- شتران).