• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طول - به فتح طاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: طول (وسعت مالی).

طَوْل (به فتح طاء)، از واژگان قرآن کریم، به معنای فضل و قدرت، همچنین به معنای زیادت و وسعت در مال به کار رفته است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: طَویل به معنای آنچه یا آنکه دارای طول است‌.



طَوْل به معنای فضل و قدرت است.


(وَ قابِلِ التَّوْبِ شَدِیدِ الْعِقابِ ذِی‌ الطَّوْلِ‌ لا اِلهَ اِلَّا هُوَ) (خداوندى كه آمرزنده گناه، پذيرنده توبه، داراى مجازات سخت، و صاحب نعمت فراوان است؛ هيچ معبودى جز او نيست...) ایضا آیه‌ (اسْتَاْذَنَکَ اُولُوا الطَّوْلِ‌ مِنْهُمْ) (...افرادى از آنها [گروه منافقان‌] كه توانايى بر جهاد دارند، از تو اجازه مى‌خواهند...) که به معنی قدرت و فضل است.
(وَ مَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ مِنْکُمْ‌ طَوْلًا اَنْ یَنْکِحَ الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ فَمِنْ ما مَلَکَتْ اَیْمانُکُمْ) «هر که از جهت وسعت مال، قدرت به نکاح زنان آزاد نداشته باشد از کنیزان نکاح کند.» طول در آیه به معنی زیادت و وسعت در مال است.
طَول به فتح گویا لازمه طُول به ضمّ است، لذا به فضل و قدرت مخصوص شده است.

۲.۱ - طویل

طَویل به معنای آنچه یا آنکه دارای طول است‌. (وَ مِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَ سَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا) (و پاسى از شب را براى او سجده كن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبيح گوى.) شیخ طبرسی آن‌را صفت لیل فرموده یعنی «فی لیل طویل» و از حضرت رضا (علیه‌السّلام) نقل کرده که مراد صلوة لیل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سبّحه تسبیحا طویلا فی اللّیل».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۵۳۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۱۲.    
۴. غافر/سوره۴۰، آیه۳.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۷.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۰۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۶۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۲۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۲۹.    
۱۰. توبه/سوره۹، آیه۸۶.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۰۰.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۶۰.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۸۶.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۵۵.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۷۹.    
۱۶. نساء/سوره۴، آیه۲۵.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۷۵.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۴۳۹.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۶۲.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۳۰۵.    
۲۱. انسان/سوره۷۶، آیه۲۶.    
۲۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۰.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۴۱.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۲۷.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۲۵.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طَوْل»، ج۴، ص۲۵۶.    






جعبه ابزار