• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طفف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





طَفَف (به فتح طاء و فاء) طَفَّ از واژگان قرآن کریم، به معنای کم کردن و تَطْفیف (به فتح تاء و سکون طاء) به معنای کم کردن پیمانه است. این کلمه یک بار در قرآن کریم به کار رفته است.



طَفَف تَطْفیف به معنی کم کردن پیمانه و وزن است.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده طفف.
طفیف به معنی چیز قلیل است، گویا چون کم کردن در پیمانه و وزن نسبت به اصل جنس قلیل است لذا از طفف آمده است.


(وَیْلٌ‌ لِلْمُطَفِّفِینَ‌ • الَّذِینَ اِذَا اکْتالُوا عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ) «وای بر کم‌فروشان، چون از مردم اخذ کیل کنند تمام می‌گیرند و چون برای فروختن به آنها پیمانه و وزن نمایند کم کنند.»
آیه دوم معنای تطفیف است و آیه اول با ملاحظه دوم، خلق بدی را مجسم می‌کند، وگرنه به تنهائی کار بدی نیست و اکتیال به معنی اخذ کیل است، چون رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وارد مدینه شدند مردم آن از بدترین مردم در پیمانه بودند و چون آیه نازل شد پیمانه را درست کردند، بنابراین سوره مطففین مدنی است. در مجمع البیان مکّی و مدنی بودن آن‌را مختلف فیه نقل کرده است.


این لفظ فقط یکبار در قرآن یافته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۲۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۲۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۹۰.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده طفف.
۵. شیخ طبرسی، جوامع الجامع، ج۳، ص۷۴۴.    
۶. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۸۳۲.    
۷. مطففین/سوره۸۳، آیه۱ و ۲.    
۸. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۲۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طفف»، ج۴، ص۲۲۵.    






جعبه ابزار