• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

طس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




طس (به صورت طاء سین خوانده می‌شود) از واژگان قرآن کریم از حروف مقطعه قرآن که در اول سوره نمل قرار گرفته و به گفته بعضی‌ها، به حکایت‌های سوره نمل اشاره دارد.



طس از حروف مقطعه قرآن است که در اول سوره نمل آمده است.


(طس‌ تِلْکَ آیاتُ الْقُرْآنِ وَ کِتابٍ مُبِینٍ) (طس، اين آيات قرآن و کتاب مبین است.) این کلمه در اول سوره نمل واقع شده است، به‌نظر نویسنده کتاب دیوان دین، این دو حرف (ط- س) اشاره است به حکایت‌های سوره نمل که عبارت‌اند از:
۱- حکایت موسی و طور.
۲- حکایت سلیمان و طیر.
۳- حکایت سلیمان و طیور.
۴- حکایت سلیمان و هدهد.
۵- حکایت طیر و ملکه سباء.
گویا (س) بطور کلی اشاره به حضرت سلیمان و حضرت موسی و سباء و (ط) اشاره به طیر می‌باشد. این حکایات همه در سوره نمل واقع‌اند، در «ص» و «حامیم» راجع به این مطلب سخنی گفته شده، بقیّه مطلب در «عسق» است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۱۹.    
۳. نمل/سوره۲۷، آیه۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۷۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «طس »، ج۴، ص۲۱۳.    






جعبه ابزار