• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضمّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۴)
مقالات مرتبط: ضمّ (مفردات‌نهج‌البلاغه).

ضَمّ (به فتح ضاد)، از واژگان قرآن کریم به معنای‌ جمع کردن است.


ضَمّ
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۰۰.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۱۲.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۴.    
به معنی جمع کردن است. در اقرب الموارد گوید: «الضَّمُ‌: الجمع بین الشّیئین فصاعدا»
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده ضم.


(وَ اضْمُمْ‌ یَدَکَ اِلی‌ جَناحِکَ تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ)
[۵] طه/سوره۲۰، آیه۲۲.    
(و دستت را به گريبانت ببر، تا سفيد و بى‌عيب بيرون آيد؛ اين معجزه ديگرى از سوى خداوند است.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    

(وَ اضْمُمْ‌ اِلَیْکَ جَناحَکَ مِنَ الرَّهْبِ)
[۷] قصص/سوره۲۸، آیه۳۲.    
(..و دست‌هايت را براى دورى از ترس و وحشت، بر سينه‌ات بگذار...)
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.    


این کلمه بیشتر از دو بار در کلام اللّه نیامده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۲۰۰.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۱۲.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۰۴.    
۴. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده ضم.
۵. ↑ طه/سوره۲۰، آیه۲۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۳.    
۷. ↑ قصص/سوره۲۸، آیه۳۲.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ضمم»، ج۴، ص۲۰۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره طه | واژه شناسی واژگان سوره قصص
جعبه ابزار