صخد (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صَخَدَ (به فتح صاد و خاء و دال) و (صَيْخُودُ) (به فتح صاد و ضم خاء و دال) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای سنگ محکم که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره خلقت زمین از این واژه استفاده نموده است.

---

«صَخَدَ» و «صَيْخُودُ» به معنای سنگ محکم آمده است و جمع آن صیاخید است.

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خلقت زمین فرموده است: ««وَعَدَّلَ حَرَكَاتِهَا بِالرَّاسَيَاتِ مِنْ جَلاَمِيدِهَا، وَذَوَاتِ الشَّنَاخِيبِ الشُّمِّ مِنْ صَيَاخِيدِهَا»»(حرکات زمین را تعدیل کرد با سنگ‌های سخت.) «شناخیب» جمع شنخوب به معنی قلّه کوه، «شمّ» جمع اشّم به معنی مرتفع می‌باشد.

---

این واژه فقط یک در «نهج البلاغه» آمده است.

---