• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صورت شعر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صورت شعر، به‌معنای نوعِ استدلال به‌کار رفته در صناعت شعر به حسب صورت است.



شعر همانند دیگر صناعات پنج‌گانه، ماده و صورتی دارد. نویسنده منطق نوین می‌گوید: «در کتاب‌های منطقی از صورت شعر کمتر سخن گفته شده است، لکن مسلم است که با هر یک از قیاس و استقرا و تمثیل انفعالات نفسانی به وجود می‌آید… بلکه بیشتر در صورت تمثیل و گاهی در صورت استقرا است».


خواجه نصیرالدین طوسی می‌گوید: «ماده شعر سخن است و صورتش در نظر متاخران وزن و قافیه، و در نزد عالمان منطق تخییل».


در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.    
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس.    
مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.    


۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۳۰۱.    
۲. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۷۹.    
۳. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۶۸۱.    
۴. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۵۸۷.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «صورت شعر»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۲۹.    



جعبه ابزار