• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۳۲۷ قرآن کریم سوره انبیاء

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا کَبِیرًا لَهُم لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ )۵۸
سرانجام (با استفاده از یک فرصت مناسب)، همه بتها ـ جز بت بزرگشان ـ را قطعه قطعه کرد; شاید سراغ او بیایند.


(قَالُوا مَن فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِینَ )۵۹
(هنگامى که منظره بتها را دیدند،) گفتند: «هر کس با خدایان ما چنین کرده، به یقین از ستمکاران است!»


(قَالُوا سَمِعْنَا فَتًی یَذْکُرُهُمْ یُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِیمُ )۶۰
(گروهى) گفتند: «شنیدیم جوانى از (مخالفت با) بتها سخن مى گفت که او را ابراهیم مى گویند.»


(قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَیٰ أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ )۶۱
(جمعیّت) گفتند: «او را در برابر دیدگان مردم بیاورید، تا گواهى دهند.»


(قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا یَا إِبْرَاهِیمُ )۶۲
(هنگامى که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «اى ابراهیم! تو با خدایان ما چنین کرده اى؟!»


(قَالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبِیرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن کَانُوا یَنطِقُونَ )۶۳
گفت: «بلکه بزرگشان، چنین کرده باشد; از آنها بپرسید اگر سخن مى گویند.»


(فَرَجَعُوا إِلَیٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّکُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ )۶۴
آنها به (وجدان) خویش بازگشتند; و (به خود) گفتند: «حقّا که شما ستمکارید!»


(ثُمَّ نُکِسُوا عَلَیٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ یَنطِقُونَ )۶۵
سپس بر سرهایشان واژگونه شدند; (و حکم وجدان را به کلى فراموش کردند و گفتند:) تو مى دانى که اینها سخن نمى گویند.


(قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُکُمْ شَیْئًا وَ لَا یَضُرُّکُمْ )۶۶
(ابراهیم) گفت: «آیا جز خدا چیزى را مى پرستید که نه کمترین سودى براى شما دارد، و نه زیانى به شما مى رساند؟!


(أُفٍّ لَّکُمْ وَ لِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ )۶۷
اف بر شما و بر آنچه جز خدا مى پرستید! آیا نمى اندیشید؟!»


(قَالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُو آلِهَتَکُمْ إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ )۶۸
گفتند: «او را بسوزانید و معبودهاى خود را یارى کنید، اگر کارى از شما ساخته است.»


(قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ )۶۹
(سرانجام او را به آتش افکندند; ولى ما) گفتیم: «اى آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش.»


(وَ أَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِینَ )۷۰
آنها خواستند براى ابراهیم نقشه (خطرناکى) بکشند; ولى ما آنها را زیانکارترین مردم قرار دادیم


(وَ نَجَّیْنَاهُ وَ لُوطًا إِلَی الْأَرْضِ الَّتِی بَارَکْنَا فِیهَا لِلْعَالَمِینَ )۷۱
و او و لوط را به آن سرزمین که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم [= سرزمین شام ] نجات دادیم.


(وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَ کُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِینَ )۷۲
و اسحاق و ـ علاوه بر او ـ یعقوب را به وى بخشیدیم; و همه آنان را افرادى صالح قرار دادیم.




جعبه ابزار