گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَ الْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَ لَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَ لَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ وَ کَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا)۲۸با کسانى باش که پروردگار خود را صبح و شام مى خوانند، و تنها رضاى او را مى طلبند; و هرگز بخاطر زیورهاى دنیا، چشمان خود را از آنها برمگیر. و از کسانى که قلبشان را از یادمان غافل ساختیم و از هواى نفس پیروى کردند، و کارشان افراطى است، اطاعت مکن.
(وَ قُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّکُمْ ۖ فَمَن شَاءَ فَلْیُؤْمِن وَ مَن شَاءَ فَلْیَکْفُرْ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ۚ وَ إِن یَسْتَغِیثُوا یُغَاثُوا بِمَاءٍ کَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوهَ ۚ بِئْسَ الشَّرَابُ وَ سَاءَتْ مُرْتَفَقًا)۲۹بگو: «حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است! هرکس مى خواهد ایمان بیاورد (و این حقیقت را پذیرا شود)، و هر کس مى خواهد کافر گردد.» ما براى ستمکاران آتشى آماده کرده ایم که سرا پرده اش آنان را از هر سو احاطه کرده است. و اگر تقاضاى آب کنند، آبى براى آنان مى آورند که همچون فلز گداخته صورتها را بریان مى کند. چه نوشیدنى بدى، و چه اجتماع ناپسندى!
(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا)۳۰به طور مسلّم کسانى که ایمان آوردندو کارهاى شایسته انجام دادند، (به آنها پاداش نیک مى دهیم) به یقین ما پاداش نیکوکاران را ضایع نخواهیم کرد.
(أُولَٰئِکَ لَهُم جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ یَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَی الْأَرَائِکِ ۚ نِعْمَ الثَّوَابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقًا)۳۱آنها کسانى هستند که براى آنان باغهاى جاویدان بهشتى است; که نهرها از پاى درختان و قصرهایش جارى است; در آن جا با دستبندهایى از طلا آراسته مى شوند; و لباسهایى (فاخر) به رنگ سبز، از حریر نازک و ضخیم، در بر مى کنند; در حالى که در آنجا بر تختها تکیه کرده اند. چه پاداش خوبى، و چه جمع نیکویى!
۞ (وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَ حَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا)۳۲(اى پیامبر!) براى آنان مثلى بزن: دو مردى، که براى یکى از آنها دو باغ از انواع انگورها قرار دادیم; و گرداگرد آن دو (باغ) را با درختان نخل پوشاندیم; و در میان آن دو، کشتزارى (پر برکت) قرار دادیم.
(کِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ آتَتْ أُکُلَهَا وَ لَمْ تَظْلِم مِّنْهُ شَیْئًا ۚ وَ فَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا)۳۳هر دو باغ، به ثمر نشسته بود، و چیزى از آن فروگذار نکرده بود; و میان آن دو، نهر بزرگى جارى ساخته بودیم.
(وَ کَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَ هُوَ یُحَاوِرُهُ أَنَا أَکْثَرُ مِنکَ مَالًا وَ أَعَزُّ نَفَرًا)۳۴و براى او، درآمد فراوانى داشت; پس به دوستش ـ در حالى که با او گفتگو مى کرد ـ گفت: «من از نظر ثروت از تو برتر، و از نظر نفرات نیرومندترم.»
