برخى گفته‌اند: صالحان كسانى‌اند كه در علم و ايمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نيز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمايند.
به اين نكته بايد توجه داشت كه صالحبودن و در زمره آنان قرار داشتن غير از انجام دادن عمل صالح است. در آيه ۹ سوره عنكبوت مى‌خوانيم: «والّذين ءامنوا وعملوا الصَّلحت لندخلنّهم فى الصَّلحين.
» معلوم مى‌شود صالحان از مؤمنانِ داراى عمل صالح، مقامى والاتر دارند. مقام صالحان، چنان ارجمند است كه خداوند در قرآن كريم، پيامبرانى چون ابراهیم، اسحاق، یعقوب
بنابراين آيات بسيارى كه با تعبير «آمنوا و عملوا الصالحات» و مشابه آن در قرآن آمده در مقالات ایمان (قرآن) و عمل صالح (قرآن) به آن پرداخته شده است. نيز به اين نكته هم بايد توجه داشت كه صالحان داراى مراتب‌اند؛ به اين معنا كه شامل انبیا و غير ايشان مى‌شود. در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «صالح»، «صالحين» و عبارت «من صلح» استفاده شده است.
