شکوه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِکوه که بمعنی شکایت و تظلم استعمال میشود از مصدرهای ساختگی است و در عربی به جای آن شکایت و شکوی بر وزن فتوی گویند.
«شکوه» یعنی اظهار اندوه و توصیف گرفتاری نمودن.
شکوه بر دو قسم است:
«آن است که شخص، از خداوند حکیم شکوه نماید مثلاً بگوید:خدایا مرا به بلایی گرفتار نمودی که کسی به آن گرفتار نشده است و یا به من چیزی اصابت نموده است که هیچ‌کس را مانند آن اصابت نکرده است.
این نوع شکوه، جایز نیست، بلکه مورد نهی و مذمت قرار گرفته است؛ زیرا گاهی از اوقات خداوند متعال برای امتحان بندگانش آنان را به بلا و مصیبت‌هایی گرفتار می‌کند و در مقابل از آنان انتظار
صبر و بردباری دارد.
امام سجاد (علیه السلام) می‌فرماید:«شکوه نمودن از خداوند متعال، از گناهانی است که موجب محروم شدن انسان از روزی میشود.
«آن است که شخص، نزد خداوند متعال و به درگاه او، اظهار غم و اندوه از مشکلات و گرفتاری‌های خود نماید؛ چنان‌که
حضرت یعقوب در فراغ فرزندش
حضرت یوسف نزد خداوند از غم و اندوه وارده شکایت کرد و عرضه داشت:«إِنَّما أَشْکُوا بَثِّی وَ حُزْنِی إِلَی اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ».
این‌گونه شکوه نمودن اشکالی ندارد.
همچنین از
امام صادق (علیه السلام) نقل شده است:«
حضرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) مدت بیست یا چهل سال بر پدرشان گریستند و طعام و غذائی نبود که در مقابل حضرت بگذارند مگر آن‌که حضرتش بیاد
امام حسین (علیه السلام) گریه می‌کردند تا جایی که خادم حضرت، محضر مبارکش عرض نمود:فدایت شوم ای پسر
رسول خدا می‌ترسم که شما هلاک شوید. حضرت فرمودند:«تنها درد دل و غم خود را با خدا گویم و از لطف و کرم بی‌اندازه او چیزی دانم که شما نمی‌دانید.» سپس فرمودند:«هیچ‌گاه محل کشته شدن فرزندان
فاطمه (علیهاالسلام) را به یاد نمی‌آورم، مگر آن‌که حزن و غصه حلقوم من را می‌فشارد».
البته در روایات، وارد شده است که نزد مؤمن شکوه نمودن همانند آن است که شکوه نزد خداوند برده باشی و اشکالی ندارد، اما شکوه نمودن نزد غیر مؤمن و کافر، در حکم شکوه نمودن از خداوند است و جایز نیست.
گفتنی است، اگرچه شکوه نمودن نزد برادران مؤمن
مباح است و در حکم شکوه نزد خدا بردن است، ولی سخنی از امام باقر(علیه السلام) روایت شده که ایشان با بیانی کلی، زبان به شکوه گشودن را در منافات با
صبر جمیل ارزیابی می‌فرماید.
پس بهتر است انسان تا می‌تواند بر بلا و مصیبت‌ها
صبر کند.
شکوه نمودن نزد خدا یا برادران مؤمن
مباح بوده، ناشکری محسوب نمی‌گردد، ولی شکوه از خداوند متعال و یا نزد کافر و غیر مؤمن، مذموم بوده و موجب محرومیت از رزق و روزی می‌گردد.
پایگاه اسلام کوئست
