سیدعبدالوهاب بن سیدمهدی موسوی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعبدالوهاب بن سیدمهدی موسوی اصفهانی، از روزنامه‌نگاران و آزادیخواهان مشروطیت در اصفهان بوده است.
میرزا عبدالوهاب ملقب به «معین‌العلماء» فرزند سیّدمهدی نحوی بن سیّدمحمّدحسن مجتهد اصفهانی بن سیّدمحمّدتقی مستجاب الدّعوه بن سیّدمحمّدسعید بن سیّدمحمّدصادق بن سیّدابوالقاسم بن سیّدمحمّدباقر بن میر محمّدصادق موسوی اصفهانی، از روزنامه‌نگاران فاضل و آزادیخواهان صدر
مشروطیت در
اصفهان بوده است.
او در سال ۱۲۸۴ق در اصفهان متولّد شده و در این شهر تحصیل کرد. در اصفهان از دوستان
سیّدجمال‌الدّین واعظ بود و تحت تاثیر افکار آزادیخواهانه او قرار داشت.
در سال ۱۳۲۰ق به
تهران رفت. در سال ۱۳۲۲ق انجمن مخفی به نام «مجمع آزادیخواهان» را در تهران تشکیل داد. به هنگام تحصّن علماء در
امامزاده عبدالعظیم شهرری، او در ایجاد ارتباط مردم و علماء و روشنگری در اهداف نهضت نقش مهمی داشت. پس از پیروزی نهضت و صدور فرمان مشروطیت و برگزاری انتخابات مجلس شورای ملّی، در انتخابات اصفهان مشکلاتی به وجود آمد که معین‌العلماء به اصفهان آمده و آن مشکلات را رفع نمود.
او در سال ۱۳۲۵ق در تهران روزنامه «نیّر اعظم» را منتشر ساخت که هفته‌ای دو شماره منتشر می‌شد و در آن مقالات بسیاری در دفاع از مشروطیّت و مخالفت با استبداد و دخالت بیگانگان در ایران درج می‌گردید.
او پس از اینکه مقاله‌ای در انتقاد به قرارداد ۱۹۰۷م بین روسیه و انگلستان در «نیّر اعظم» به چاپ رساند و شاه را به حمایت از روس‌ها متهم کرد، روزنامه‌اش توقیف و خود به یک سال حبس محکوم شد. اما با پادرمیانی بزرگان به
عتبات عالیات تبعید شد.
امّا پس از مدّت کوتاهی به ایران بازگشت. پس از آنکه
محمّدعلی شاه مجلس را به توپ بست و به تعقیب و دستگیری و قتل آزادیخواهان اقدام کرد، معین‌العلماء به سفارت عثمانی پناه برد و نامه‌هایی به علمای اصفهان نوشت و آنان را به حمایت از مشروطه‌خواهان فراخواند. پس از آنکه محمّدعلی شاه شکست خورد و مشروطه‌خواهان تهران را فتح کردند، او دستگیر و زندانی شد و کمی بعد آزاد شده و عتبات عالیات رفت ولی بعد از بازگشت به ایران فعالیّت‌های سیاسی را رها کرد.
معین‌العلماء، پس از تاسیس عدلیّه، وارد خدمات دولتی شده و مدّت‌ها ریاست عدلیه مازندران، زنجان و گیلان و سپس قضاوت در محاکم عدلیه فارس و ریاست عدلیه آباده و گلپایگان را داشت.
او در آخرین سال عمر به عدلیه اصفهان منتقل شده و در شب جمعه ۶
رمضان ۱۳۵۸ق (مطابق ۲۷ مهر ۱۳۱۸ش) در اصفهان وفات یافته و در تکیه سادات مهدوی در
تخت فولاد جنب مزار پدران خود مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۰۹.
