سیّدحسین نظام‌الدّینی، عالم فاضل زاهد. در روستای کچویه لنجان متولّد شد. در ۱۳ سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ به تحصیل پرداخت. ادبیات عرب را به همراه مرحوم حاج‌آقا یحیی فقیه ایمانی نزد سیّدمصطفی زانیانی آموخت. مطوّل را نزد شیخ علی یزدی خواند و از درس شیخ عباس‌علی ادیب و شیخ محمّدحسن عالم نجف‌آبادی بهره برد. قسمت عمده شرح لمعه و رسائل و مکاسب را نزد حاج‌آقا رحیم ارباب تحصیل نمود و در سطوح عالیه از محضر حضرات آیات: سیّدمرتضی خراسانی، سیّدمهدی درچه‌ای، سیّدمحمّد نجف‌آبادی و سیّدعلی نجف‌آبادی بهره برد و خود به تدریس در حوزه علمیه اصفهان پرداخت. در سال ۱۳۵۶ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به‌عهده گرفت. و به کشاورزی مشغول شد. پس از ۳۰ سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل شیخ محمود شریعت ریزی به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّاعبدالله و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تاسیس آنجا پرداخت. در سال‌های آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می‌پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود. سرانجام در بهمن سال ۱۳۷۰ش به جوار رحمت حق شتافت.
