مورخان و رجال نویسان درباره او و پدرش نظرهاى متفاوت دارند. وى را سویدبن عمر، عمروبن مطاع جعفى، سویدبن ابى مطاع و سویدبن عمیر بن ابى مطاع انمارى خثعمى نیز نامیده اند.
وی، آخرین یار باوفای امام حسین علیه السلام بود که در روز عاشورا به میدان کارزار گام نهاد و آن قدر جنگید که از فزونی زخم میان کشتگان بر زمین افتاد. تا آن‌که شنید، سپاهیان ابن زیاد می گویند: «حسین کشته شد.» سوید از شنیدن این خبر شکیب از دست داد و با کاردی که در اختیار داشت به دشمن حمله کرد. او لختی جنگید و سرانجام به دست هانی بن ثبیت حضرمی
پیش بیا ای حسین! که امروز در باغ بهشت، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و پدر نیکوکار و بخشنده ات را ملاقات می کنی؛ و حسن ماه سیما که نیک بختان را ملاقات کرد و عموی بزرگوار شجاع و با سخاوتت حمزه که در راه حقیقت گام برداشت و شیر خدا نامیده می‌شود و جعفر طیار که مقامش بالا می‌رود.
