سور - به فتح سین (مفردات‌قرآن)

سَوْر (به فتح سین و سکون واو) از واژگان قرآن کریم به معنای بالا رفتن با جهش است.

سَوْر به معنای بالا رفتن با جهش است. راغب گويد: وثوب مع علوّ. در اقرب آمده «سَارَ الْحَائِطَ سَوْراً: عَلَاه- صعد عليه» همچنين است تسوّر.

(وَ هَلْ أَتاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرابَ) «آيا داستان خصم را دانسته‌اى كه از محراب بالا رفتند؟»

۱.	↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۵۰.
۲.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۳.
۳.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۳۸.
۴.	↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۳.
۵.	↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۶.	↑ ص/سوره۳۸، آیه۲۱.
۷.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۹۱.
۸.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۹۰.
۹.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۳۴.
۱۰.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۸۶.