سلطان هاشم میرزا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سلطان هاشم میرزا پنجمین و کوچک‌ترین پسر شاه سلیمان ثانی می‌باشد.
«سلطان محمدهاشم میرزا»، پنجمین و کوچک‌ترین پسر شاه سلیمان ثانی؛ یعنی (میرسید محمد مرعشی)، نوه دختری شاه سلیمان صفوی است که در سال ۱۱۶۵ ق، زمانی که پدرش پس از کور شدن به دست عوامل شاهرخ میرزا در بند وی گرفتار بود، دیده به جهان گشود.
وی در خدمت برادر بزرگتر خود، سلطان قاسم میرزا که مردی هنرمند، دانشمند، خوش خط و نقاش بوده که در
ریاضی،
نجوم، سیاق،
موسیقی و دیگر صنایع یدی نیز مهارتی فراوان داشت، در ۱۱۸۲ ق به
یزد،
اصفهان و
شیراز رفته و در ظل حمایت کریم خان، مدت هفت ماه در کمال
احترام زیست. سپس بعد از اخذ مقرری و مستمری سالیانه و انعام و خلعت در ۱۱۸۳ ق به اصفهان بازگشته و پنج ماه بعد با برادر دوباره به شیراز رفت.
شش ماه در شیراز ماند و به اصفهان برگشته و مشغول زراعت، فلاحت و ضیافت شده تا این که برادرش سلطان قاسم میرزا بر اثر عوارض بیماری قند کور شد و مدت دوازده سال این کوری و بیماری طول کشید تا در پنج شنبه اول
شعبان ۱۲۰۷ ق شش روز قبل از نوروز، درگذشت بی آن که اولادی از او مانده باشد. جسد وی را در
نجف اشرف در صحن مقدس به خاک سپردند.
اما سلطان هاشم میرزا تا اواخر سال ۱۲۳۶ ق زنده بوده و حدود هفتاد و یک سال
عمر کرد.
خاندان وی از یک سو ریشه در
سادات مرعشی، از سویی دیگر ریشه در صفویان و از جانبی دیگر نیز ریشه در خاندان سلطنتی گرجستان داشتند.
تنها اثر به جامانده از او، کتاب «
زبور آل داود» می‌باشد که، تبارنامه و ذکر فشرده‌ای از زندگی نیاکان سادات مرعشی و شرح ارتباط آنان با سلاطین صفوی است.
اطلاع دیگری از ایشان در دست نیست.
زبور آل داود (کتاب)
نرم افزار تاریخ اسلامی ایران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
