سعید خالدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سعید بن هاشم خالدی (متوفای ۳۷۱ق)، مکنی به ابوعثمان، از ادبای قرن چهارم قمری در
موصل، شاعری شیعی بود که به
سیفالدوله حمدانی پیوست. او سرانجام به
سال ۳۷۱ قمری درگذشت.
ابوعثمان، سعید بن هاشم بن وعله بن عثمان بن بلال، از
بنی عبدقیس، شاعر و ادیب بود. او و برادرش محمد به خالدیین شهرت داشتند. آن دو، در حافظه و بدیههگویی ممتاز بودند. آنها از مردم «خالدیه» یکی از نواحی تابع موصل بودند و نسبتشان نیز به آن ناحیه است. آن دو، نخست به دربار سیفالدوله حمدانی در حلب آمدند، آن گاه میان ایشان و سیفالدوله، کدورتی پیش آمد؛ از این رو، دربارِ سیفالدوله را ترک کرده، به
بغداد رفتند.
سعید و محمد در تألیف کتابهای زیادی با هم مشارکت داشتند؛ از جمله:
الأشباه و النظائر؛ اخبار الموصل؛ التحف و الهدایا؛ اخبار ابیتمام و محاسن شعره؛ اختیار شعر البحتری؛ اختیار شعر بشار بن برد؛ اختیار شعر مسلم بن ولید؛ اختیار شعر
ابن الرومی؛ اختیار شعر
ابن المعتز و التنبیه علی معانیه؛ کتاب الدیارات؛ حماسة شعر المحدثین؛ و... .
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۱۲.