سعد بن حارث انصاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سعد بن حارث انصاری یکی از
شهدای کربلا است.
برخی نام پدرش را حرث نیز گفته اند.
سعد و
-ابو- الحَتُوف از شهدای نیک فرجام
کربلا هستند. این دو برادر که بر
مذهب خوارج بودند، با لشکریان
عمرسعد، از
کوفه به
کربلا آمدند. بعد از
ظهر عاشورا، با شنیدن ندای
استغاثه امام حسین علیه السلام و صدای گریه کودکان و زنان
اهل بیت علیه السلام،
هدایت الهی نصیب آنان گردید، از گمراهی نجات یافته، به یاری حقّ شتافتند و با
دشمنان امام علیه السلام به جنگ برخاستند. این دو، پس از کشتن ومجروح کردن جمعی از افراد
دشمن، خود نیز به
شهادت رسیدند.
محقق شوشتری، پس از نقل پاره ای از مطالب پیش گفته، از کتاب «
تنقیح المقال»، به نقد آن پرداخته می نویسد: مؤلف (
مامقانی) سند گفته هایش را نیاورده است؛ و از این گذشته، همراهی کسی که
مذهب خوارج دارد، با
ابن سعد، نامعقول است. زیرا
خوارج، حتّی
در جنگ با
کافران، به ستمگران کمک نمی کردند؛ تا چه رسد
در جنگ با
امام حسین علیه السلام. همچنین، کسانی که شعارشان «لا حُکْمَ الَّا لِلَّهِ» بوده چگونه ممکن است
حسین بن علی علیه السلام را یاری داده باشند، با این که می دانستند او همانند پدرش، تحکیم به
کتاب خدا را جایز می شمارد. محقق نام برده،
در پایان نتیجه می گیرد که وجود چنین اصحابی برای
امام حسین علیه السلام نامعلوم است.
در پاسخ این محقق بزرگوار ممکن است گفته شود: گرچه مؤلف
تنقیح المقال مستنداتش را ذکر نکرده است؛ ولی این به معنای موجود نبودن آنها نیست.
اما بیرون آمدن
خارجی مذهب با
ابن سعد، ممکن است نه از روی اختیار و آزادی، بلکه برای رهایی از مجازات حکومت وقت بوده باشد. زیرا به گواهی تاریخ، هر کس که به جنگ
امام حسین علیه السلام نمی رفت، مجازات هایی بس سنگین، نظیر
اعدام در انتظارش بود.
درباره پیوستن این دو برادر به اردوگاه حسینی و جنگیدن با
دشمنان آن حضرت، نیز می توان گفت که با توجّه به حضور نامبردگان
در صحنه
کربلا و مشاهده
مظلومیّت اهل بیت علیهم السلام و قساوت
های سپاه
دشمن، چنین امری بعید نیست. همان گونه که برای «
حُرّ» پیش آمد.
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ج۱، ص۱۷۹- ۱۸۰.
