سرزمینهای با برکت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در برخی
آیات قرآن، عدهای از
سرزمینها مانند
شام،
فلسطین،
مصر و
وادی طور،
به عنوان زمین
های با برکت معرفی شدهاند.
سرزمین شام، سرشار از
خیر و
برکات خداوند میباشد:
واورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشـرق الارض ومغـربها التی
بـرکنا فیها... «و مشرقها و مغرب
های پر
برکت زمین را
به آن
قوم به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر
ظلم و
ستم)، واگذار کردیم؛ و
وعده نیک پروردگارت بر
بنی اسرائیل، بخاطر
صبر و استقامتی که
به خرج دادند، تحقق یافت؛ و آنچه
فرعون و
فرعونیان (از کاخ
های مجلل) میساختند، و آنچه از باغ
های داربست دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم!».
مقصود از «الارض»،
سرزمین شام و
مصر است.
ونجینـه ولوطا الی الارض التی
بـرکنا فیها للعــلمین. «و او و
لوط را
به سرزمین (شام) - که آن را برای همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم».
مقصود از «الارض»،
سرزمین شام است.
ولسلیمـن الریح عاصفة تجری بامره الی الارض التی
بـرکنا فیها... «و تندباد را مسخر
سلیمان ساختیم، که بفرمان او بسوی
سرزمینی که آن را پربرکت کرده بودیم جریان مییافت؛ و ما از همه چیز آگاه بوده ایم».
مقصود از «الارض التی
بارکنا فیها»
سرزمین شام است.
وجعلنا بینهم وبین القری التی
بـرکنا فیها... «و میان آنها و شهرهایی که
برکت داده بودیم، آبادی
های آشکاری قرار دادیم؛ و
سفر در میان آنها را بطور متناسب (
با فاصله نزدیک) مقرر داشتیم؛ (و
به آنان گفتیم:) شبها و روزها در این آبادیها
با ایمنی (کامل) سفر کنید».
منظور از «القری التی
بارکنا فیها»،
سرزمین شام است.
فلسطین،
سرزمینی با برکت معرفی شده است:
واورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشـرق الارض ومغـربها التی
بـرکنا فیها... «و مشرقها و مغرب
های پر
برکت زمین را
به آن قوم
به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر ظلم و ستم)، واگذار کردیم؛ و وعده نیک پروردگارت بر بنی اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتی که
به خرج دادند، تحقق یافت؛ و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهای مجلل) میساختند، و آنچه از باغهای داربست دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم».
مقصود از «الارض» ارض شام و فلسطین است.
سبحـن الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصا الذی
بـرکنا حوله لنریه من ءایـتنآ انه هو السمیع البصیر. «
پاک و منزه است خدایی که بنده اش را در یک
شب، از
مسجد الحرام به مسجد الاقصی - که گرداگردش را پربرکت ساختهایم- برد، تا برخی از
آیات خود را
به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست».
سرزمین مصر، سرشار از
خیر و
برکات خداوند است:
واورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشـرق الارض ومغـربها التی
بـرکنا فیها... «و مشرقها و مغرب
های پر
برکت زمین را
به آن قوم
به ضعف کشانده شده (زیر زنجیر ظلم و ستم)، واگذار کردیم؛ و وعده نیک پروردگارت بر بنی اسرائیل، بخاطر صبر و استقامتی که
به خرج دادند، تحقق یافت؛ و آنچه فرعون و فرعونیان (از کاخهای مجلل) میساختند، و آنچه از باغهای داربست دار فراهم ساخته بودند، در هم کوبیدیم».
مراد از «مشارق الارض و مغاربها»
سرزمین شام و مصر است.
وادی طور، جایگاهی
مبارک و مورد عنایت خداوند میباشد:
... و سار باهله ءانس من جانب الطور نارا... • فلمااتـیـها نودی من شـطی الواد الایمن فی البقعة المبـرکة... «هنگامی که
موسی مدت خود را
به پایان رسانید و همراه خانواده اش (از
مدین به سوی
مصر) حرکت کرد، از جانب طور آتشی دید!
به خانواده اش گفت: «درنگ کنید که من آتشی دیدم! (میروم) شاید خبری از آن برای شما بیاورم، یا شعلهای از
آتش تا
با آن گرم شوید!• هنگامی که
به سراغ آتش آمد، از کرانه راست دره، در آن
سرزمین پر
برکت، از میان یک درخت ندا داده شد که: «ای موسی! منم خداوند،
پروردگار جهانیان! ».
«بقعه»
به قطعهای از زمین میگویند که
با زمین
های مجاورش تفاوت داشته باشد.
و وصفش
به «
مبارکه» برای این است که معدن
وحی و
رسالت بوده و یا از این جهت است که درختان، میوهها و
خیر و
نعمت فراوانی در آنها وجود داشته است.
هجرت ابراهیم و لوط علیهما السلام
به سرزمین با برکت:
قلنا یـنار کونی بردا وسلـما علی ابرهیم• ونجینـه ولوطا الی الارض التی
بـرکنا فیها للعــلمین. «(سرانجام او را
به آتش افکندند؛ ولی ما) گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش!• و او و لوط را
به سرزمین (
شام) - که آن را برای همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم».
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۱۷، برگرفته از مقاله «سرزمینهای با برکت».