سال 618 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سال ۶۱۸ هجری قمری، هجدهمین سال از قرن ۷ قمری و مصادف با
سال ۵۹۹ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: درگذشت حاکم
اسماعیلیان الموت و جانشینی پسرش، درگذشت والی موحدی
تونس و جانشینی پسرش، پایان
جنگ صلیبی پنجم، چیرگی
مغولان بر بیشتر نواحی ممالک اسلامی، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور دیگر مانند:
ابن ساعاتی و ... .
- درگذشت جلال الدین حسن ثالث بن محمد حاکم اسماعیلیان الموت و جانشینی پسرش علاءالدین محمد.
- درگذشت ابومحمد عبدالواحدبن ابوحفص عمر، والی موحدی تونس و جانشینی پسرش عبدالرحمن.
- پس از آنکه عرصه بر صلیبیان تنگ شد، درخواست صلح کردند و آمادگی خود را برای خروج از دمیاط و ترک دیگر سرزمین ها در مقابل اجازه بیرون رفتن از تنگنایی که دچار شده بودند، اعلام کردند.
- مصریان سدهای رود نیل را گشودند و پل ها را تخریب و کانال ها را باز کردند و در نتیجه آب نیل، زمین‌هایی را که صلیبیان در آن می جنگیدند، فراگرفت و راهِ رفتن برای آنان باقی نماند، جز راه تنگی که در آن محاصره شده بودند و تلاش می‌کردند از این راه به دمیاط عقب‌نشینی کنند. کشتی‌های مصریان راه بازگشت را بر آنان بستند و جوخه‌هایی از سواره نظام مصری آنان را احاطه کرده و با تیر می‌زدند.
- جلال الدین منکبرنی، جانشین علاءالدین محمد خوارزمشاه در غزنه، سپاهی از مزدوران ترک و افغان گرد آورد و دسته‌ای از سپاه مغولان که روستایی نزدیک غزنه را محاصره کرده بودند، یورش بردند و آنان را شکست دادند؛ سپس دیگر سپاهی را که برای فتح غزنه آمده بودند، شکست دادند و بیشتر آنان را کشتند.
- چنگیزخان سپاه بزرگی به حرکت درآورد و غزنه را تصرف و تخریب کرد.
- جلال الدین نتوانست در مقابل مغولان مقاومت کند؛ زیرا دو تن از فرماندهانش با هم درگیر شدند و یکی از آنان با گروهش از مقابله با مغولان دست کشید و در نتیجه جلال الدین از مقاومت ناتوان شد و با بقیه سپاه از مرز هند گذشت و چون مغولان او را تعقیب کردند، با سپاهیان همراهش خود را به رود سند انداختند و به کرانه دیگر رساندند؛ بدین سان توانست با تعداد کمی از سپاه نجات یابد.
- مغولان بر همدان، آذربایجان، قم و کاشان چیرگی یافتند.
• ابن ساعاتی.
• عبدالواحد حفصی.
• قطب مصری.
• یاقوت موصلی.
• نجم الدین کبری.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۳، ص۲۹۴.
