• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زاغَت (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: زیغ (مفردات‌قرآن).


زاغَت:
(وَاِذْ زاغَتِ الاَبْصارُ)
«زاغَت» از مادّه‌ «زیغ»، به معنای انحراف از حق و درستی است و در سوره‌ «ص» به چشم نسبت داده شده، نه به صاحبان چشم، و این برای بیان مبالغه در مطلب است.



ترجمه و تفسیر آیات مربوط به زاغت:

۱.۱ - آیه ۱۰ سوره احزاب

(إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا ) (به خاطر بياوريد زمانى را كه آنها از طرف بالا و پايين شهر بر شما هجوم آوردند و مدینه را محاصره كردند و زمانى را كه چشم‌ها از شدت وحشت خيره شده و دل‌ها به گلوگاه رسيده بود، و گمان‌هاى گوناگون بدى به خدا مى‌برديد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: این آیه، عطف بيان ديگرى است براى جمله‌ (إِذْ جاءَتْكُمْ ...)، و كلمه زاغت از زيغ بصر است، كه به معناى كجى ديد چشم‌ است، و مراد از قلوب جان‌ها و مراد از حناجر، حنجره‌ها است، كه به معناى جوف حلقوم است. و اين دو وصف يعنى كجى چشم، و رسيدن جان‌ها به گلو، كنايه است از كمال چيرگى ترس بر آدمى، و مسلمانان در آن روز آن قدر ترسيدند كه به حال جان دادن افتادند، كه در آن حال چشم تعادل خود را از دست مى‌دهد، و جان به گلوگاه مى‌رسد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۶۳ سوره ص

(أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ) (آيا ما آنان را بى جهت به مسخره گرفتيم يا چشم‌ها آنهارا نمى‌بيند؟!»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: آيا ما ايشان را در دنیا به مسخره گرفته بوديم، و به خطا رفتيم، در حالى كه آنان اهل نجات بودند؟ و يا آنكه چشم ما در دوزخ به ايشان نمى‌افتد؟ (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۳۸۷.    
۲. احزاب/سوره۳۳، آیه۱۰.    
۳. ص/سوره۳۸، آیه۶۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۲۳۸-۲۳۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۳۴۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۲۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۳۲.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۷.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۳۵.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۲۰.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۲۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۵۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زاغَت»، ص۲۶۷.    






جعبه ابزار