رَدَیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَدَی (به فتح راء و دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی (به فتح تاء و راء و دال مشدد) به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.
از این لفظ یازده مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
رَدَی به معنای هلاکت است.
تَرَدَّی به معنی قرار گرفتن در معرض هلاکت است.
برخی از مواردی که در «
نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام علی (صلوات‌الله‌علیه) به
معاویه می‌نویسد:
«وَ اَرْدَیْتَ جیلاً مِنَ النّاسِ کَثیراً خَدَعْتَهُمْ بِغَیِّکَ وَ اَلْقَیْتَهُمْ فی مَوْجِ بَحْرِکَ» «گروهی از مردمان را
هلاک کردی، آن‌ها را با
ضلالت خود فریفتی و در موج دریای گمراهی‌ات انداختی.»
درباره
اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده:
«انْظُروا اَهْلَ بَیْتِ نَبیِّکُمْ فَالْزَموا سَمْتَهُمْ وَ اتَّبِعوا اَثَرَهُمْ فَلَنْ یُخْرِجوکُمْ مِنْ هُدیً وَ لَنْ یُعیدوکُمْ فی رَدیً» (به
اهل بیت پیامبر بنگرید؛ از آن سمت که آن‌ها گام برمی‌دارند منحرف نشوید و قدم به جای قدمشان بگذارید، آن‌ها هرگز شما را از جاده
هدایت بیرون نمی‌برند و به پستی و هلاکت باز نمی‌گردانند.)
«
سمت» به معنای طریق و «الهوی المردی» به معنی هوای نفس هلاک کننده است.
آن حضرت فرموده:
«فَاِنَّهُ لا سَواءَ اِمامُ الْهُدَی وَ اِمامُ الرَّدَی وَ وَلیُّ النَّبیِّ وَ عَدُوُّ النَّبیِّ» (
امام هدایت و
امام گمراهی و پستی، هیچیگاه مساوی نیستند؛ همچنین دوستدار
پیامبر و
دشمن او با هم برابر نخواهند بود.)
از این لفظ یازده مورد در «
نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَدَی»، ج۱، ص۴۴۴-۴۴۵.
