• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رخاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: رخاء (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: رُخاء (لغات‌قرآن)، رخاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)، رخاء.


رُخاء (به ضم راء) از واژگان قرآن کریم به معنای باد ملایم آمده است.


رُخاء:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۷۸.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۱۸۰.    
[۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۷.    
در اقرب الموارد گويد: رخاء (با ضمّ) باد ملايمى است كه چيزى را حركت نمی‌دهد.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «رخا».


(فَسَخَّرْنا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ‌ رُخاءً حَيْثُ أَصابَ)
[۵] ص/سوره۳۸، آیه۳۶.    

رُخاء به معنى نرمى و آرامى حال از ريح است. يعنى: «باد را به سلیمان مسخر كرديم به دستور او به آرامى جارى می‌شد به هر جا كه سليمان می‌خواست.»
جريان تسخير باد به سليمان در «ريح» خواهد آمد.
(ببینید: ریح (مفردات‌قرآن))


«رخاء» فقط يكبار در قرآن آمده است.

۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۷۸.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۱۸۰.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۷.    
۴. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ذیل واژه «رخا».
۵. ↑ ص/سوره۳۸، آیه۳۶.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رخو»، ج۳، ص۷۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره ص
جعبه ابزار