رابطه غیر زمانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

رابطه غير زمانی، از اصطلاحات علم منطق بوده و به لفظ دالّ بر فعلیت یا استمرار نسبت حکمیه، بدون دلالت بر زمان معیّن اطلاق می‌شود.

---

رابطه غير زمانی، از اصطلاحات علم منطق بوده و به لفظ دالّ بر فعلیت یا استمرار نسبت حکمیه، بدون دلالت بر زمان معیّن اطلاق می‌شود.

---

رابطه بر دو قسم است:
۱- رابطه زمانی
۲- رابطه غیر زمانی، آن است که بر فعلیت یا استمرار ثبوت محمول برای موضوع دلالت می‌کند و هیچ‌گونه دلالتی بر زمان معینی (که ظرف نسبت است) ندارد؛
مثل: «فلانی نویسنده است» یعنی فعلاً نویسندگی برایش ثابت است و «خدا دانا است» که بر استمرار حکم دلالت می‌کند.
در زبان عربی، این قسم کمتر در لفظ ذکر می‌شود و نویسندگان منطق، چون لفظی معادل «است» نیافته‌اند، به جای آن لفظ «هو»، «هی» و نظایر آن را به عنوان رابطه غیر زمانی به کار برده‌اند، هر چند این الفاظ در اصل، اسم‌اند، نه ادات و گاهی هم مشتقات افعال ناقصه، مثل «کائنٌ» و «صائرٌ» را رابطه قرار می‌دهند و مثلاً می‌گویند: «زیدٌ کائنٌ قائماً (زید ایستاده است) یا زیدٌ صائرٌ جالساً (زید نشسته است)».
رابطه غیر زمانی اقسام و مصادیقی دارد؛ مانند: رابطه حرکتی، است، استین، نیست و ضمایر (رابطه).

---