• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رأفت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رَأفَت (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم به معنای رحمت شدید است. رَئوف (به فتح راء) از واژگان قرآن کریم و از اسماء حسنی است و معنایش این است که خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است.



رَأفَت : (وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ) صحاح و اقرب الموارد
[۶] اقرب الموارد، ذیل واژه «رأفت».
، و طبرسی در ذيل آیه ۱۴۳ بقره رأفة را رحمت شديد گفته‌اند و آن يكى از دو معنى قاموس است.
ولى راغب آن را رحمت و مهربانى مطلق گفته . در المیزان ذيل آيه ۱۴۳ بقره می‌گويد: فرق ما بين رأفت و رحمت با آنكه هر دو در معنى شريكند آن است كه رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد ولى رحمت اعمّ است به مبتلى و غير آن.
ابن اثیر در نهایه رأفت را اخصّ گرفته و گويد: رحمت هم در شيى‌ء محبوب آيد و هم در مکروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است.
خلاصه آن كه فرق ميان آن دو در شدّت و ضعف و يا در گرفتار و غير گرفتار است. و نسبت ميان آن دو اعمّ و اخص مطلق است. ولى به نظر می‌آيد كه فرق دوم بهتر است.
و آيه‌ای كه در ابتداء نقل شد مؤيد اين سخن است زيرا مرد و زن زناکار آنگاه كه تازيانه زده می‌شوند گرفتار و در مصيبت‌اند لذا فرموده‌ (وَ لا تَأْخُذْكُمْ بِهِما رَأْفَةٌ)

۱.۱ - رئوف

رَئوفٌ اسماء حسنی است و يازده بار در قرآن مجيد آمده است.
رَئوفٌ دو بار تنها و نه بار توأم با رحیم‌ آمده است.
(وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ‌ رَؤُفٌ‌ بِالْعِبادِ) همچنين آیه ۲۰۷ بقره .
در ده محل از يازده محل فوق صفت‌ خداوند و در يک محل صفت حضرت رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) آمده است و آن آیه ۱۲۸ توبه است كه فرموده‌ (لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ‌ رَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) .
آياتی‌كه رئوف در آنها توأم با رحيم آمده است عبارت‌اند از (إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ‌ لَرَؤُفٌ‌ رَحِيمٌ) و آیه ۱۱۷ توبه ، آیات ۷ و ۴۷ نحل، آیه ۶۵ حج، آیه ۲۰ نور، آیه ۹ حدید، آیه ۱۰ حشر.
در اين آيات به احتمال قوى مراد آن است كه خداوند به عموم اعمّ از گرفتار و غير آن مهربان است ناگفته نماند در «رحم» خواهد آمد كه رأفت خدا به معنى تأثر و رقّت قلب نيست چنانكه در بشر است و رأفت خدا همان نعمت‌هاى خداست كه خوان كرمش براى عموم گسترده است و از رأفت بزرگش هدایت خلق بوسيله فطرت و پیامبران است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۷۳.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۶۱.    
۴. نور/سوره۲۴، آیه۲.    
۵. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۴، ص۱۳۶۲.    
۶. اقرب الموارد، ذیل واژه «رأفت».
۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۹۷.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۹. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۳، ص۱۴۲.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۷۳.    
۱۱. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۱۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۷۹.    
۱۳. ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایة، ج۲، ص۱۷۶.    
۱۴. نور/سوره۲۴، آیه۲.    
۱۵. آل‌عمران/سوره۳، آیه۳۰.    
۱۶. بقره/سوره۲، آیه۲۰۷.    
۱۷. توبه/سوره۹، آیه۱۲۸.    
۱۸. بقره/سوره۲، آیه۱۴۳.    
۱۹. توبه/سوره۹، آیه۱۱۷    
۲۰. نحل/سوره۱۶، آیه۷.    
۲۱. نحل/سوره۱۶، آیه۴۷.    
۲۲. حج/سوره۲۲، آیه۶۵.    
۲۳. نور/سوره۲۴، آیه۲۰.    
۲۴. حدید/سوره۵۷، آیه۹.    
۲۵. حشر/سوره۵۹، آیه۱۰.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رأفة»، ج۳، ص۳۳.    






جعبه ابزار