• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دهی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: دهی (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: أَدْهی‌ (لغات‌قرآن)، داهیه (مفردات‌نهج‌البلاغه)، ادهی (مقالات مرتبط).


داهیَه (به فتح یاء) از ماده «دَهْی» (به فتح دال و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای امر عظیم و امر ناپسند است. اسم تفضیل آن أدْهی است که تنها یکبار در آیه ۴۶ سوره قمر
[۱] قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
آمده است.


داهيه
[۲] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۶۶.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۲.    
به معنى امر عظيم و امر ناپسند است. طبرسی فرمايد: داهيه بلائى است كه آن را چاره‌اى نباشد.
[۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    


(بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهى‌ وَ أَمَرُّ)
[۵] قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
يعنى: «بلكه قیامت وعدگاه آنهاست‌ و آن بليّه بزرگتر و تلخ‌تر است.»
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۴.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۹.    


اين كلمه يكبار در قرآن آمده است.
[۱۰] قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    


۱. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
۲. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۶۶.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۲.    
۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    
۵. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۸۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۳۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۹۳.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۴۹.    
۱۰. ↑ قمر/سوره۵۴، آیه۴۶.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «دهی»، ج۲، ص۳۶۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قمر
جعبه ابزار