• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خبل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: خبل (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: خبل (مقالات مرتبط).

خَبَل (به فتح خاء و فتح باء) از واژگان قرآن کریم و به معنی فساد است. خَبال (به فتح خاء) نيز به معنى فساد است. اين كلمه دو بار در قرآن آمده است.


خَبَل
[۱] قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲۳.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۶۲.    
[۳] ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة‌، ج۲، ص۲۴۲.    
به معنی فساد است. خَبَال (به فتح خاء و فتح باء) نيز به معنى فساد است. چنان‌كه راغب گفته‌ است.
[۴] راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    


(لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِكُمْ لا يَأْلُونَكُمْ‌ خَبالًا)
[۵] آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
«از غير خودتان همراز مگيريد كه در فساد شما كوتاهى نمی‌كنند.»
[۶] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۸۶.    
[۷] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۳، ص۵۹۹.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۷۲.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۱۹.    

(لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلَّا خَبالًا)
[۱۰] توبه/سوره۹، آیه۴۷.    
«اگر منافقان با شما به جنگ بيرون می‌شدند شما را فقط تباهی می‌افزودند.»
[۱۱] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۹۰.    
[۱۲] طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۴.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۱.    
نا گفته نماند همراز بودن کافر و رفيق بودن منافق در جنگ، سبب اعوجاج فكر است زيرا آن‌ها هميشه با وسوسه‌ها و سخنان باطل، افكار را پريشان می‌كنند. پس خبال هر تباهى نيست بلكه تباهى و فساد فكرى است. لذا راغب در معنى آن گفته: آن فسادى است كه بر حيوان عارض می‌شود و موجب اضطراب می‌گردد مثل جنون يا مرضى كه در فكر و عقل مؤثر است.
[۱۵] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
در اقرب گفته خبال به معنى فساد است كه در افعال و ابدان و عقول باشد.
[۱۶] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۱۶.    
خبل را افساد نيز گفته‌اند.

اين كلمه فقط در دو آيه آمده است.
[۱۷] آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
[۱۸] توبه/سوره۹، آیه۴۷.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۲۲۳.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۶۲.    
۳. ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة‌، ج۲، ص۲۴۲.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۵. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۳۸۶.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۳، ص۵۹۹.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۳۷۲.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۱۹.    
۱۰. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۷.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۲۹۰.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سید محمد‌حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمد‌باقر موسوی، ج۹، ص۳۸۹.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۴.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۱۱.    
۱۵. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۲۷۴.    
۱۶. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۲، ص۱۶.    
۱۷. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۸.    
۱۸. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۷.    


• قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خبل»،ج۲، ص۲۲۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره آل عمران | واژه شناسی واژگان سوره توبه
جعبه ابزار