• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث حسن ادنی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حدیث حسن ادنی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی که مدح راوی آن از طریق ظن اجتهادی ثابت شده، گفته می‌شود.



برخی از‌ اندیشمندان علوم حدیث، حدیث صحیح، حسن و موثق را به اعلی و اوسط و ادنی، تقسیم کرده، آن گاه در مقام توضیح این واژه گفته‌اند: حسن حدیثی است که لااقل یک راوی آن امامی ممدوح غیر موثق باشد و چنان‌چه مدح راوی و امامی‌بودن او از راه ظن اجتهادی ثابت شده باشد، حدیث را حسن ادنی گویند.
از این واژه به «خبر حسن ادنی» و «روایت حسن ادنی»، «حسن ادنی» نیز تعبیر می‌شود.
[۲] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۲۵.



۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۶۰.    
۲. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۲۵.
۳. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۴۹.    
۴. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۱، ص۱۶۹.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث حسن ادنی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۶/۲۱.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | حدیث حسن




جعبه ابزار