گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
معرفة النّاس
وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) لِبَعْضِ مُخاطِبيهِ وَ قَدْ تَكَلَّمَ بِكَلِمَة يُسْتَصْغَرُ مِثْلُهُ عَنْ قَوْلِ مِثْلِها:
و آن حضرت به کسی که در محضرش به سخن برخاست و سخنی گفت که از مثل او زیبنده نبود، فرمود:
«لَقَدْ طِرْتَ شَکیِراً،»۱پیش از بال درآوردن پریدی،
«هَدَرْتَ سَقْباً.»۲و به خردسالی بانگ زدی.
وَ الشَّكيرُ ههُنا اَوَّلُ ما يَنْبُتُ مِنْ ريشِ الطّائِرِ قَبْلَ اَنْ يَقْوى وَ يَسْتَحْصِفَ.
«شکیر» در اینجا اولین بالهایی است که بر پرنده می روید پیش از آنکه قوی و محکم شود.
وَ السَّقْبُ: الصَّغيرُ مِنَ الإِبِلِ، وَ لَا يَهْدِرُ اِلَّا بَعْدَ اَنْ يَسْتَفْحِلَ.
و «سَقْب» بچه شتر است، که تا بزرگ نشده فریاد نمی زند.
