• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَمُولَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: تحمیل (مفردات‌قرآن).


حَمُولَة: (مِنَ الاَنْعامِ حَمُولَةً)
«حَمُولَة» از مادّه‌ «حَمْل» معنای جمعی دارد، و چنان که علمای لغت گفته‌اند، مفرد از جنس خود ندارد، و به معنای حیوانات بزرگ باربر مانند شتر و اسب و نظایر آنها است.



(وَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ) (اوست کسی که از چهارپایان، برای شما حیوانات باربر، و حیوانات کوچک برای منافع دیگر آفرید؛ از آنچه به شما روزی داده است، بخورید؛ و از گام‌های شیطان پیروی ننمایید، که او برای شما دشمنی آشکار است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: حموله به معناى چارپايان بزرگسال است، و از اين جهت آنها را حموله مى‌خوانند كه طاقت برداشتن حمل (بار) را دارند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. انعام/سوره۶، آیه۱۴۲.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۳۳۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۳۲.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۰.    
۵. انعام/سوره۶، آیه۱۴۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۵۰۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۶۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۳۰۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۱۸۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَمُولَة»، ص۱۹۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره انعام | لغات قرآن




جعبه ابزار