حَلّاف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَلَّاف: (کُلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ)«حَلَّاف» از مادّه
«حِلْف» به کسی می‌گویند که بسیار قسم می‌خورد،
برای هر کار کوچک و بزرگی سوگند یاد می‌کند، و معمولًا این گونه افراد، در سوگندهای خویش صادق نیستند.
(وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ) (و از كسى كه سوگند ياد مى‌كند و پست است اطاعت مكن.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه حلاف به معنای کسی است که بسیار سوگند می‌خورد، و لازمه بسیار سوگند خوردن در هر امر مهم و غیر مهم و هر
حق و
باطل، این است که سوگند خورنده احترامی برای صاحب سوگند قائل نباشد، و چون سوگندها به نام
خدا بوده، پس معلوم می‌شود سوگند خورنده، عظمتی برای خدای (عزّوجلّ) قائل نیست، و همین بس است برای رذلی او، و رذالت این صفت.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَلَّاف»، ص۱۹۳.
