• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حقیقت عرفی خاص

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


به وضع لفظ برای معنای خاص توسط عرف خاص می‌گویند.


حقیقت عرفی خاص، مقابل حقیقت عرفی عام بوده و عبارت از لفظی است که در میان عرف خاص گروه یا صنفی خاص و یا قبیله‌ای معین برای معنایی وضع شده و در آن معنا به کار می‌رود، به گونه‌ای که اصطلاح گردیده است، مثل: کلمه نصب، رفع و جر در عرف نحوی‌ها، یا جوهر و عرض نزد منطقی‌ها.

به طور معمول، لفظ بر اثر کثرت استعمال در میان عرفی خاص، از معنای لغوی به معنای جدید نقل پیدا می‌کند.
[۱] المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص۲۰۳.
[۲] المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۹۶.
[۳] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۳.
[۴] موضح القوانین، اعتمادی، مصطفی، ص۱۵.
[۵] مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۳۴.


۱. ↑ المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص۲۰۳.
۲. ↑ المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۹۶.
۳. ↑ اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۳.
۴. ↑ موضح القوانین، اعتمادی، مصطفی، ص۱۵.
۵. ↑ مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، محمدی، ابوالحسن، ص۳۴.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۷، برگرفته از مقاله «حقیقت عرفی خاص».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | اقسام حقیقت | حقیقت و مجاز | حقیقت عرفی | مباحث الفاظ
جعبه ابزار